در این ویدئو به طور خلاصه مطالب زیر بیان می شود:
عفونت آمیزشی چیست؟
به مجموع ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها و انگل‌هایی که از طریق آمیزش (مقاربت / سکس) می‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. این عفونت‌ها می‌تواند منجر به بیماری شود.
علائم بیماری‌های آمیزشی:
توجه: اگرچه بیماری از طریق مقاربت (سکس) منتقل شده‌است، نشانه‌های بیماری می‌تواند در جایی غیر از دستگاه تناسلی بروز پیدا کند. مانند بیماری «هپاتیت ب» (Hepatitis B) که کبد را درگیر می‌کند.
بیماری‌هایی که آثارشان در ناحیه تناسلی است می‌تواند در بین خانم‌ها و آقایان علائم متفاوتی داشته باشد.
علائم بیماری‌های آمیزشی در خانم‌ها:
توجه: در بین خانم‌ها، فرم‌های بدون علامت خیلی شایع است. یعنی ممکن است دچار عفونت آمیزشی باشند ولی علامتی نداشته باشند؛ حال اینکه بیماری در بدن ایشان فعال است.
در خانم‌ها، علائمی که بیشتر دیده می‌شود به این قرار است:
- افزایش ترشحات واژن که با ترشحات طبیعی متفاوت است. منظور از ترشحات غیر طبیعی، تشرحاتی است که با حالت عادی (ترشحات نسبتا بی‌رنگ با بوی عادی و غیر نامطبوع) متفاوت است. این ترشحات غیرعادی گاهی زرد و گاهی متمایل به خاکستری همراه با بوی نسبتا نامطبوع است.
- احساس سوزش یا خارش حین ادرار کردن.
- درد زیر شکم (که درد قاعدگی نباشد)
- اختلالاتی در قاعدگی (مثلا خونریزی قاعدگی بیش از حد معمول باشد یا اینکه زمانیکه خونریزی به پایان رسیده، لکه بینی مشاهده شود)
علائم بیماری‌های آمیزشی در آقایان:
توجه: در آقایان هم مانند خانم‌ها فرم‌های بدون علامت وجود دارد. یعنی اینکه ممکن است دچار عفونت آمیزشی باشند ولی علامتی نداشته باشند؛ حال اینکه بیماری در بدن ایشان فعال است.
در آقایان، علامت‌ها می‌تواند به این شکل باشد:
- ترشحاتی غیر منتظره از مجرای ادرار اتفاق می‌افتد و ممکن است این ترشحات همراه با چرک یا خون باشد.
- درد یا سوزش همراه ادرار
- تکرّر ادرار
- تورم بیضه و یا حالت قرمزی و دردناکی
علائمی که برای خانم‌ها و آقایان مشترک است:
- وجود زخم در دستگاه تناسلی (ناحیه دستگاه تناسلی تا اطراف مقعد)
توجه: زخم‌ها معمولا در محلی اتفاق می‌افتد که رابطه جنسی در آن ناحیه صورت گرفته.
توجه: گاهی اوقات این زخم‌ها بدون درد است.
- بزرگ شدن غدد لنفاوی کشاله ران
توجه مهم: علائمی که در بالا برای خانم‌ها و آقایان ذکر شد فقط مختص بیماری‌های آمیزشی نیست. یعنی ممکن است یک بیماری غیر آمیزشی نیز این علائم را ایجاد نمایند.
گذشته از پزشکان عمومی، متخصصین پوست، عفونی، اورولوژی (کلیه و مجاری ادراری) و زنان و زایمان، متخصّصینی هستند که می‌توانند به شما در خصوصی بیماری‌های مقاربتی کمک نمایند.
خدمات مرتبط با بیماری‌های مقاربتی، در مراکز مشاوره بیماری‌های رفتاری نیز ارائه می‌شود. همچنین علاوه بر ویزیت توسط پزشک عمومی، به صورت داوطلبانه آزمایش HIV در این مراکز انجام می‌شود.
توجه مهم: به این فکر نکنید که پزشک، مشاور یا ماما در مورد شما چه قضاوتی می‌کنند، پزشکان و ماما‌های حاضر در مراکز بیماری‌های رفتاری بارها با بیماران سر و کار داشتند و هیچ قضاوتی راجع به مراجعه کنندگان نمی‌کنند. بنابراین حتما به پزشک مراجعه کنید.
